Dat muziek een onderdeel is in onze levens wisten wij natuurlijk al. In muziek kan je vaak je gevoelens uiten, dit kan door een bepaald nummer komen met een pakkende tekst, die juist dat gene zingt wat jij voelt. Maar het kan je ook helpen om herinnering op te halen over een situatie of en persoon. Maar muziek kan nog veel meer doen dan dat….

Inmiddels ben ik al 10 maanden gediplomeerd verzorgende IG en hoop ik volgend jaar te kunnen starten met de opleiding verpleegkundige, omdat ik weet en voel dat ik nog meer kan. 

De 2 jaar dat ik mijn opleiding heb gedaan was op een PG afdeling. Dit is een afdeling waar zorgvragers wonen die een bepaalde vorm van dementie hebben. Een doelgroep waar ik nog nooit werkzaam in ben geweest maar wat ik wel  geweldig vond om in te werken. De afgelopen 2 maanden ben ik gaan werken in een andere doelgroep, de somatiek, puur ook om mijzelf verder te ontwikkelen als verzorgende IG maar ook om te ervaren hoe het op een somatisch afdeling is. Ook omdat ik nog verder wel leren vind ik dit wel een eis voor mijzelf. Maar stiekem heel stiekem mis de PG wel een beetje en dan vooral de bewoners die ik heb mogen verzorgen en leren kennen.

Soms denk ik terug aan een bepaalde zorgvragers door middel van een liedje die ik voorbij hoor komen.  Zo hoorde ik van de week Wim Sonneveld voorbij komen met ons dorp en ging mijn gedachte meteen naar een bewoonster die ik in mijn 1e leerjaar hebt ontmoet.

Deze bewoonster zat in fase 3 van haar dementie ook wel het verborgen ik fase word genoemd. Deze bewoonster gilde het uit als wij haar wouden helpen met de ADL. Men dacht op de afdeling dat deze bewoonster veel pijn had en dat haar gegil een uiting was van pijn, dus hadden de arts en EVV-er besloten dat de bewoonster een half uur voor het wassen en aankleden aan 2 pcm kreeg zodat zij minder pijn zou hebben, echter weigerde deze bewoonster de pcm in te nemen. Na dat ik een paar ochtend dit geprobeerd had en de bewoonster de pcm nog steeds weigerde heb ik mijn telefoon erbij gepakt. In mijn spotify zocht ik naar Wim Sonneveld omdat ik wist dat deze bewoonster dol op zijn muziek was. Ik zette een afspeellijst aan en het eerste liedje die zich afspeelde was ons dorp. Al snel waren de bewoonster en ik aan het meezingen met de tekst en probeerde ik haar voorzichtig te wassen en aan te kleden. Een wonder leek te gebeuren want de bewoonster liet zich gewillig helpen en gaf geen kreetjes van pijn en hielp zelf al zingend mee. Door dit een paar ochtenden te doen kwam ik erachter dat de kracht van muziek heel veel meer kan doen, dat het voor zorg moment ook zeer geschikt is. De pcm werd eraf gehaald en in haar zorgplan werd beschreven dat bij zorg moment muziek word afgespeeld.

Voor zwijmel op zaterdag heb ik dit keer gekozen voor 2 filmpjes